Tileańskie krainy są podzielone na liczne państwa, powstałe wokół metropolii czy dużych miast. Najważniejsze z nich leżą na wybrzeżu i często walczą z Arabią lub Estalią o dominację na morzu. Ich floty atakują konwoje kupieckie lub bezbronne, samotne statki handlowe. Chociaż trwa rywalizacja pomiędzy poszczególnymi miastami-państwami, istnieje również wzajemny respekt oraz uznanie wspólnego dziedzictwa, co powoduje, że większość wojennych wysiłków kieruje się przeciwko wspólnym wrogom. Państwa wyspiarskie są znacznie mniejsze pod względem obszaru i często bywają zależne od miast przybrzeżnych.
Podział Tilei na liczne miasta-państwa wymusił stworzenie specjalnego systemu polityczno-prawnego, który nie pozwoliłby na dominację żadnemu z miast. Tileańczycy nazwali ten ustrój - demokracją arystokratyczną. Ważne dla państwa ustawy są rozpatrywane na zebraniach sejmików, w których muszą wziąć udział wszyscy szlachcice. Ustawy są przyjmowane większością głosów. Taki system pozwolił na pewną przewagę miasta Miragliano, w którym mieszka prawie czterdzieści procent szlachty Tilei.
Co dwa lata zwoływany jest sejm, na którym musi pojawić się sześciu posłów z każdego miasta-państwa, co razem daje liczbę trzydziestu delegatów. Posłowie wybierając spośród siebie marszałka, który dba o porządek trwających nawet sześć miesięcy obrad, traci jednak możliwość głosowania. Nieparzysta liczba uprawnionych do głosowania oraz zakaz wstrzymywania się od głosu zapewnia rozpatrzenie każdej ustawy.
Szlachta wykorzystuje istniejący system prawny, by utrzymać swą dominację nad niższymi stanami, szczególnie szybko bogacącym się mieszczaństwem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz