- Jak kropierz na kucyku. (Cenna rzecz zmarnowana przez kogoś, kto nie potrafi jej poprawnie wykorzystać.)
- Nie odróżnia konia od podkowy. (O osobie wyjątkowo głupiej i/lub bardzo pijanej.)
- Rząd godny króla. (Ekwipunek lub odzienie najlepszej jakości.)
- Z Księgi Przysłów i Powiedzeń, spisanej przez Alfreda Weltbohrera
Wbrew temu, co się o nich mówi, Couronnczycy wcale nie rodzą się na końskim grzbiecie. Co prawda kilka kobiet próbowało powić w siodle, lecz okazało się to wyjątkowo niewygodne, a urodzone w ten sposób dzieci wcale nie okazały się lepszymi jeźdźcami od innych. Jednak prawdą jest, iż Couronnczycy siadają na koński grzbiet, zanim jeszcze nauczą się dobrze chodzić, a potem przez całe życie doskonalą się w tej sztuce. Nie dziwi więc, że uchodzą za najlepszych jeźdźców w całej Bretonni.
Zainteresowania obywateli Couronne nie ograniczają się wyłącznie do umiejętności jazdy konnej. Wielu z nich to wyśmienici eksperci w zakresie wiedzy o hodowli i odmianach tych szlachetnych zwierząt. Niemal dla każdego Couronnczyka najlepszym przyjacielem jest jego wierzchowiec. Mówi się, że Brionnczyk do śmierci walczyłby o żonę, lecz bez większego wahania oddałby konia, natomiast Couronnczyk odwrotnie. To tylko połowiczna prawda, gdyż Brionnczycy znani są z tego, że nie lubią oddawać niczego.
Żaden szanujący się Couronnczyk nie będzie nigdzie chodził, jeśli tylko może podjechać tam konno. Dotyczy to nawet chłopów, którzy - choć zgodnie z prawem nie mogą posiadać wierzchowców - często pracują w stajniach i stadninach, a także przy wypasie koni, a przez to mają możliwość doskonalenia się w sztuce jazdy konnej. Co więcej, każdy Couronnczyk będzie się pokazywał na swoim najlepszym wierzchowcu. Tutaj nikogo nie dziwi widok nobliwej damy na grzbiecie dorodnego rumaka. Szlachta twierdzi, że duży koń stwarza poczucie bezpieczeństwa, a przecież nigdy nie wiadomo, kiedy trzeba będzie ruszyć w bój. W rzeczywistości jeżdżą nimi tylko na targ i do karczmy, choćby nawet mieściły się tuż za zamkową bramą. Tego rodzaju wykorzystywanie szlachetnych zwierząt na pokaz budzi sprzeciw pewnej części couronnskiego społeczeństwa, co zazwyczaj kończy się opuszczeniem rodzinnych stron i tułaczką po Bretonni. Częstymi wędrowcami są również błędni rycerze, pragnący udowodnić swoją sprawność w kierowaniu wierzchowcem i władaniu orężem każdemu śmiałkowi lub potworowi, który stanie na drodze niepokonanego rycerza i jego rączego wierzchowca.
Mimo powszechnego i zwyczajowego uwielbienia dla koni, nie wszyscy Couronnczycy chcą mieć z nimi do czynienia; niektórzy nawet serdecznie ich nie znoszą. Tacy ludzie często decydują się na podróż w dalekie strony, nie mogąc ułożyć sobie życia wśród miłośników koni, którzy potrafią rozmawiać tylko o umaszczeniu, długości grzywy, sposobach ułożenia pod siodło i technikach ujeżdżania lub bez końca rozprawiać o szczegółach wykonania wędzidła i kropierzy.
Nie może więc dziwić fakt, iż hodowla i wyścigi konne stanowią ważny element couronnskiej kultury, a nawet polityki. Sekrety krzyżowania najlepszych okazów są strzeżone równie zazdrośnie co tajemnice alkowy magnatów. Nierzadko dochodzi do podtruwania lub nawet okaleczania koni rywala, co prowadzi do poważnych zatargów, a nawet zbrojnych napaści i porywania wierzchowców. Wyścigi konne wyznaczają najważniejsze daty w kalendarzu rycerzy i dworzan. W dobrym tonie jest pokazać się przynajmniej na kilku z nich, a nawet król zaszczyca swą obecnością najsłynniejsze gonitwy. Traktuje to jednak jako element utrzymania władzy w księstwie, gdyż w odróżnieniu od wielu Couronnczyków, ma na głowie ważniejsze sprawy (na przykład rządy w całym królestwie) niż patrzenie na dwanaście koni, które w kurzawie i pyle bardzo cwałują dookoła placu.
ciąg dalszy nastąpi...
(a wszystkie wpisy fluffowe opublikowane dotychczas dostępne są w czytelni).
| Możecie także zostać Patronami DansE MacabrE i wesprzeć projekt za pośrednictwem strony patronite.pl. A więcej o moim udziale na patronite.pl znajdziecie TUTAJ. | You can also become Patrons of DansE MacabrE and support the project through the patronite.pl website. And more about my participation at patronite.pl can be found HERE. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz