Nasze ziemie plugawi nienawistny wróg. Z woli bogini naszej i w jej imieniu wyplenimy to zło, raz na zawsze.
- książę Tankred II, przemowa do rycerzy przed kolejną wyprawą przeciw Orkom
Mają dużo ziemi. Nic by się im nie stało, gdybyśmy trochę zagarnęli dla siebie.
- Sir Renart, arystokrata z Montfort
Słyszałem, że na ulicach Quenelles spotkać można leśnych ludzi z Loren. Podobno czary i cuda magiczne wyczyniają. Ech, choć raz w życiu coś takiego zobaczyć!
- niezbyt rozgarnięty karczmarz z L’Anguille, w rozmowie z magiem Morskich Elfów
Quenelles to największe z bretonnskich księstw, obejmujące większość ziem położonych w środkowej i południowej części krainy. Długą, wschodnią granicę wyznacza skraj Athel Loren, dlatego tutejsi mieszkańcy mają więcej do czynienia z leśnym ludem niż ich rodacy z sąsiednich księstw. Na południu rzeka Brienne oddziela księstwa od ziem Brionne, na północnym wschodzie tę samą rolę pełni rzeka Grismarie, wyznaczając granicę z Montfort i księstwem Parravon. Na zachodzie leży Akwitania, na północy zaś Bastonne, przesłonięte Masywem Orków.
Północna część księstwa, zdominowana przez górskie pasmo, to głównie tereny wykorzystywane pod hodowlę. Wypas owiec umożliwiają zielone hale, nawadniane przez spływające z gór liczne strumienie oraz rzekę Morceaux. Jednakże okolica nie należy do najbezpieczniejszych. Góry Masywu Orków nie są zbyt wysokie, lecz poryte kotlinami, wąwozami i jaskiniami, wykorzystywanymi przez liczne na tym obszarze plemiona Zielonoskórych. Częste napaści Orków i Goblinów są więc zmorą podróżnych i nielicznych wiosek.
Większość północnych terenów to obszary słabo zaludnione, mimo iż książę Tankred próbuje osłabić szczepy Orków poprzez budowanie kolejnych zamków i osad. Jednak Zielonoskórzy stanowią zbyt wielką siłę, aby można było ich powstrzymać tak mizernymi środkami. W efekcie, opuszczone lub spalone wioski to częsty widok na północy krainy. Jedynie nieliczne zamki i silnie obsadzone forty opierają się atakom Orków. Najbardziej znanym jest położone w pobliżu traktu z Przełęczy Uderzającego Topora małe miasteczko Viefin. Otoczona wysokim murem z licznymi wieżycami osada słynie z niezwykle wojowniczych mieszkańców. Niemal wszyscy ćwiczą się we władaniu bronią i mają za sobą niejedno starcie z orkami.
Wąski pas ziemi między Masywem Orków a rzeką Morceaux pokrywa południowa odnoga Lasu Chalon, jednakże w odróżnieniu od puszczy po stronie Bastonne i Bordeleaux, jest to teren wyjątkowo spokojny. Nawet liczne w okolicy plemiona Orków i stada Zwierzoludzi nie wchodzą do lasu, co ułatwia pracę drwalom, węglarzom i myśliwym. Wszystkie dotychczasowe próby założenia tam stałej osady kończyły się jednak całkowitym zniszczeniem wioski w tajemniczy i przerażający sposób. Pewnego ranka zamiast chat i zagród znajdowano jedynie zagłębienie w ziemi, tak jakby niezwykła i potężna moc wyrwała całą osadę wraz z gruntem. Prawdopodobnie to samo dzieje się z większymi bandami orków i zwierzoludzi, jednak jak dotąd nie rozwikłano zagadki tajemniczych zniknięć, nie wiadomo też, kto jest za nie odpowiedzialny.
Południowo-zachodnie tereny Quenelles to ziemie dawnego Cuileux, zniszczonego przez Goblinoidy jeszcze przed zjednoczeniem królestwa. Wszyscy tamtejsi rycerze zginęli honorową śmiercią w bitwie, broniąc swych ziem przed znienawidzonym wrogiem. Niezłomna postawa uczyniła ich nieśmiertelnymi bohaterami licznych legend i pieśni. Położony nad rzeką Brienne duży obszar księstwa zwany jest Pobojowiskiem Cuileux. Znajdowane tam od czasu do czasu ludzkie i orcze kości wydają się świadczyć, iż rzeczywiście jest to miejsce ostatniej szarży rycerzy z Cuileux. Nikt nie próbuje się tam osiedlić, gdyż zgodnie z powszechnie znaną opowieścią taki czyn zakłóciłby spokój bohaterskich rycerzy, a ich zemsta zza grobu dosięgłaby każdego, kto odważyłby się zbrukać pamięć o wielkim honorze i męstwie.
| Możecie także zostać Patronami DansE MacabrE i wesprzeć projekt za pośrednictwem strony patronite.pl. A więcej o moim udziale na patronite.pl znajdziecie TUTAJ. | You can also become Patrons of DansE MacabrE and support the project through the patronite.pl website. And more about my participation at patronite.pl can be found HERE. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz